Հետաքրքիր, նոր ծնված փաստ  իմ կյանքում

Շատ հետաքրքիր ու մի քիչ էլ զարմանալի զգացողություն եմ նկատել իմ կյանքում: Մի ժամանակ ասում էի, որ ինչ տրամադրություն ունեմ, դրան էլ բնորոշ երգ եմ լսում, բայց սխալվել եմ: Վերջին մի քանի ամսում նկատեցի, որ երաժշտությունն է տիրում իմ տրամադրությանը: Չգիտեմ ինչպես, բայց երբ լսում եմ հանգիստ կամ տխուր երաժշտություն, անկախ ինձանից, սկսում եմ հիշել հուզիչ պահեր կամ այն պահերը,որոնք կուզեի լինեն մինչև այս օրս, բայց դրանք դադարել են կատարվել: Կամ լրիվ այլ բան՝ սկսում եմ պատկերացնել շատ բաներ, ու դրանք հիմնականում լինում

Բացօթյա միջավայրում յուրացնող երկրաչափություն

Մայիսի 10-ին ժամը 13:40՝ մաթեմատիկայի դասաժամին, երկրաչափության դասն անցկացրինք յուրահատուկ ձևով: Փորձեցինք հաշվել մեզ շրջապատող առարկաների՝ կոճղերի երկարությունն ու ծավալը:
Այսպես՝ պիտի  գտնեինք երկրաչափական պատկերի՝ կոճղի երկարությունը՝C-ն, ինչը գտնելու համար պիտի հաշվեինք կրկնակի շառավիղը՝ 2R-ը և շառավիղը, նույն ինքը՝ R-ը.

Նախագիծ: «Մաթեմատիկական ունակությունների յուրօրինակ դրսևորում»


Նապոլեոն Բոնապարտ

Նապալեոն Բոնապարտը ծնվել է 1796 թ. օգոստոսի 15: Նա ֆիզիկապես ունեցել է կանացի կազմվածք, ընդամենը 157 սմ հասակ, թույլ մարմնով, սակայն ամեհի կամք ու անկոտրում նպատակասլացություն ունեցող մի անհատ, ով մեծ դեր ունի համաշխարհային պատմության մեջ: Չնայած այս ամենի, նա եղել է ֆրանսիացիների առաջին կայսր‌ը: 24 տարեկանում

Ապրիլի 27 - ագարակում

Ապրիլի 27-ին ես և իմ դասարանի մի քանի հոգի գնացինք ագարակ: Ագարակում հանդիպեցինք մի քանի մեծահասակների, նրանցից մեկը մեզ հետ շատ երկար զրույցի բռնվեց և պատմեց իր շան պատմությունը: Նա իր շանը բերել իր տանից մի քանի օրով: Իսկ մյուսը մեզ ուղղորդեց: Կենդանիներից կար մի ձի և չորսից հինգ շներ: Կար նաև մի փոքրիկ շնիկ, որին բերել էին Հիմնական դպրոցից: Շնիկը հիվանդ էր ու սրսկվելու կարիք ուներ:

Ապրիլի 6- քայլարշավ

Մայիսի 6-ին փոքրիկ խմբով՝ Հասմիկ Նալբանդյանի և Մաննիկ Պողոսյանի գլխավորությամբ, գնացինք քայլարշավի: Քայլարշավը տեղի ունեցավ Կարմիր Բլուրում: Երկու ուսուցիչները, մի քանի հոգի մեծերից և տղաները 6-7 դասարանից հետաքրքիր ժամանակ անցկացրինք բլուրում: Գեղեցիկ բնության ներքո նկարվեցինք, նկարեցինք միմյանց: Ամբողջ բլուրը ծածկված էր կարմիր, դեղին և մանուշակագույն գույներով:

Կյանքում կատարվող կարևոր իրադարձություն, որն ավարտ չունի

Ձեր կարծիքով ինչի մասին եմ ես խոսելու: Կխոսեմ մի երևույթի մասին, որը կյանքում մեծ տեղ է զբաղեցնում բոլորի համար: Պայքար, այո՛, խոսելու եմ պայքարի մասին, պայքարում են սովորաբար ինչ-որ մի բանին հասնելու համար, դա կլինի նպատակ, ցանկություն, վերելք, կյանքի ու մահվան հարց և այլն:  Շատ բաներ կան ու կլինեն, որոնց համար պիտի ապրեմ, որոնք ապրելու իմաստ կհանդիսանան: Սակայն,

Պետրոս Դուրյան «Դրժել»

Ասեմ, որ Պետրոս Դուրյանի ստեղծագործությունները տարբերվում են մյուսներից: Ճիշտ է` յուրաքանչյուր գրողի ստեղծագործություն տարբերվում է մյուսից մի յուրահատուկ ձևով: Կան շատ տարբերություններ, սակայն ամենաակնառուն երազն է՝ երազանքը: Նա երազում է, նրա երազանքները վառվեցին, մոխրացան: «Դրժել»՝ այս ստեղծագործությունն ունի շատ հետաքրքիր հերթականություն, որն առաջինն աչքիս երևաց, սկզբի երկու տողը ամբողջ ստեղծագործության ամփոփումն է, իսկ հետո ընդարձակպատմում է եղելության մասին:

Վրեժ

Այդքան էլ չեմ սիրում վրեժ, վրեժխնդիր լինել, վրեժ լուծել:Վրեժը հիշեցնում է անցյալն ու անցյալում կատարված վատ իրադարձությունները: Ես հավանում եմ այն վրեժը, որի միջոցով վերելք են ապրում, այլ ոչ միայն ցավ պատճառում: Կան մարդիկ, ովքեր վրեժ են լուծում հոգին հանգստացնելու համար միայն: Կյանքի ընթացքում շատ պահեր են լինում, որ մարդ ակամա վրեժ լուծել է ուզում, որ այդ ցանկությունը խեղդում է:

Հովհաննես Թումանյանի հոդված

Հեղինակը բարկացած է, քանի որ փորձել են վաճառել ուղղագությունն ու գրականությունը: «Մանթաշովն էլ կամ հենց իրենց նոր Նախիջևանի հարուստներից մեկն ու մյուսն էլ կարող էին անել, իսկ մենք ոչ թե 600ռ այլ 6000ռ կտաինք նրան,ով ոչ միայն հին ուղղագրությունով գրի այլև հին լեզվով՝ գրաբարով: Նրա համար կարևոր չէ գրաբար կլինի,թե աշխարհաբար, նրա համար լեզուն կարևոր է հենց ինքնին, իսկ եթե մարդ ինչ-որ բան սիրում է, պետք է հաշվի չառնի՝ ինչպիսին է այն

Աշուն

Աշունը ոսկով պատված, կարծես դեղին աշխարհ լինի: Հիշեցնում է տխուր հիշողություններ: Աշունը ցուրց, բայց և գեղեցիկ, մեղմ է ու անուշ: Տերևներն են կարծես աշնան խորհրդանիշ,որոնք լինում ոսկի, երազ ու հուշ: Աշունն այնքան քնքշություն ու մեղմություն է արթնացնում մարդկանց սրտում ու հոգում: Իսկ ինձ համար աշունը շունչ է տխրության ու հիշողության: Մռայլի հետ մեկտեղ սիրուն է ու սիրվող:

Մեծարենց «Գիշերն անուշ է, գիշերն հեշտագին»

Բանաստեղծություն, որը նկարագրված է շատ գեղեցիկ ձևով: Ինչո՞ւ գեղեցիկ, այս հարցին պատասխանեմ ամբողջ շարադրությանս ընթացքում: Գիշեր,լույս, լուսեղեն, ճանապարհ, հով ծով և այսպես շարունակ: Էլ ինչ է պետք գեղեցիկ զգացոունենալու համար: Բովանդակությամբ իմաստալի: Բովանդակության մեջ մտնում է սեր, սիրո գրեթե բոլոր հատկանիշները, կարելի է ասել ավելի քան սերը:

Մեծարենցի ստեղծագործությունը, ինչպես երկինք

Մեծարենցի ստեղծագործությունները շատ գեղեցիկ պատկերններ ունեն: Հենց սկզբից՝ առաջին անգամ, Մեծարենցի ստեղծագործություններն այնպես ոգեշնչված եմ կարդում, կարծես արդեն բազում անգամ կարդացել եմ, գիտեմ իմաստը ու գիտեմ՝ որ երկտողից հետո ինչպիսի տողեր են գալու:

Մեծարենց «Երազի օրեր»

Այս բանաստեղծությանը կտամ կարմիր գույն, բայց ոչ թե միայն այն բանի համար, որ հեղինակը շեշտում է կարմիր գույնը ծաղկի, այլ ընտրել եմ ընդհանուր ստեղծագործության համար: Ստեղծագործության մեջ գտա սպիտակ երանգներով կարմիր գույնը: Կրկին անգամ կարդալիս երկնագույն գույն նկատեցի: Մեծարենցի երազները կապույտ ներկվեցին իմ ընթերցելու ժամանակ:

Նկար, որն ընտրել եմ Չարենցի «Ես իմ անուշ Հայաստանի» ստեղծագործությանամար

Չգիտեմ ինչու, բազմաթիվ նկարներն ուշադիր նայելուց հետո, երբ աչքս ընկավ Սերգեյ Սարումյանի այս նկարի վրա, սկսեցի ուշադիր նայել և կարծես գտա այն ամենը, ինչ պետք էր ինձ: Անկեղծ ասած չէի լսել նրա մասին, նախ և առաջ ինձ գրավեց նրա խորագիրը՝ «Իմ հայրենի բնությունն ու պայծառ արևը ինձ նկարիչ դարձրին»:

Եղիշե Չարենց «Ես իմ անուշ Հայաստանի»

Ես իմ անուշ Հայաստանի

Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ բարն եմ սիրում,
Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ սիրում,
Արնանման ծաղիկների ու վարդերի բույրը վառման,
Ու նաիրյան աղջիկների հեզաճկուն պա՛րն եմ սիրում։

Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերը ջինջ, լիճը լուսե,
Արևն ամռան ու ձմեռվա վիշապաձայն բուքը վսեմ,
Մթում կորած խրճիթների անհյուրընկալ պատերը սև,
Ու հնամյա քաղաքների հազարամյա քա՛րն եմ սիրում։

«Մարդասպանություն» և «Պատերազմ»

Մի քանի րոպեում կարելի է պատերազմ սկսել, դրա համար ընդամենը հայտարարել է պետք: Հայտարարելու դեպքում կա՛մ կտարվեն, կա՛մ էլ կտանեն հաղթանակ: Ինչին է պետք պատերազմը, ինչ կլիներ, եթե չլիներ պատերազմ հասկացությունը, ո՛չ կխլեին, ո՛չ էլ հետո ցանկություն կամ պարտավորություն կառաջանար հետ վերադարձնելու ունեցածը: Պատերազմը համարվում է օրինականացված, ինչո՞ւ, ոչ ոք չի կարող հստակ պատասխանել այս հարցին: «Մարդասպանություն» և «պատերազմ» չնչին բանով, կարելի է ասել բառով են տարբերվում իրարից, ընդամենը
«օրինական» բառ և կարելի է տարբերել:

Զվարճալի և միաժամանակ օգտակար սեմինար՝ Հիմնական դպրոցում

Երեկ ՝ հունվարի 27-ին, մեր դասարանի մի քանի սովորողների հետ մասնակցեցի շատ հետաքրքիր և օգտակար սեմինարի Հիմնական դպրոցում: Մեր հյուրը եկել էր «Շանթ» հեռուստաընկերությունից, նա Արտակ Խուլյանն էր՝ լրագրող: Նրա մասին իմացանք գրեթե ամեն ինչ, քանի որ նա մեզ հետ ազատ էր և ոչինչ չէր թաքցնում: Սիրով լսում էր բոլորի հարցերը, հավանություն տալիս, ապա պատսխանում հասկանալի և պարզ: Թեպետ երեխաները կրկնում էին հարցերը, նա սիրով էր պատասխանում դրանց: Կարող եմ մի քանի բան պատմելնրա մասին: Բայց մինչև պատմելն ասեմ.

Դիջիթեք 2017

Դիջիթեքի նյութը՝ այստեղ.

  

Երկու նորություն

Չինացի երեխաների վտանգավոր ճանապարհը

Չինաստանի գյուղերի մեկում մի խումբ երեխաներ առնչվում են վտանգավոր երթի դպրոցից տուն դառնալու ճանապարհին: Եթե նրանք ցանկանում են տուն հասնել, ստիպված են մագլցելու մի մեծ լեռ:

Երեխաները մոտ քսան մետր բարձրանում են կախմվի սանդուղքով դեպի լեռան գագաթը: Նրանք պայուսակ ունեն, ինչպես նաև այլ բաներ: Շունն էլ է բարձրանում այդ սանդուղքով:
Ծնողները ուրախանում են ամեն անգամ, երբ նորից տեսնում են իրենց երեխաներին: Նրանք ավելի լավ ճանապարհն են ցանկանում իրենց գյուղ հասնելու համար։ Նրանք նաև հավատում են, որ լավագույն ապագան իրենց երեխաների կրթության մեջ է:
Աղբյուրը

                 Աշխարհի ամենացուրտ բնակավայրը

Եթե դու տրտնջում ես ցուրտ ձմռանից, մտածիր Ռուսաստանի քաղաքների բնակիչների մասին, ովքեր ասում են, որ իրենք ապրում են աշխարհի ամենացուրտ քաղաքում: Նրանց քաղաքը կոչվում է Օյմյակոն և գտնվում խորըՍիբիրում: Ջերմաստիճանը այնտեղ շատ հաճախ իջնում է մինչև մինուս վաթսուն:
Այստեղացիներն ասում են, որ այդ ցածր ջերմաստիճանը երբեմն տևում է տասը օր անընդմեջ:
Կա ևս մեկ զարմանալի բան այս քաղաքում: Դա մի ձի է, որը գոյատևում է այդ ցածր ջերմաստիճաններին: Ձին փոքր է, բայց կատարելապես ձևավորված է ցուրտ ձմռան համար:
Աղբյուրը

Այս թարգմանությունները կարող ես տեսնել նաև «Թարգմանիր» ամսագրում